قــــــــــــــــــــــایق آبـــــــــــــــــی
لبخند بزن ... فردا روز بدتریه!قــــــــــــــــــــــایق آبـــــــــــــــــی
لبخند بزن ... فردا روز بدتریه!خنده از ته دل
در زمان ما خنده ارزان نیست ـ خنده ی از ته دل ـ تا بخواهی پوزخند و زهرخند و ریش خند اما یک خنده ی پاک کاش می جستی قابش می کردی و به دیوار اتاقت می کوبیدی!!
آن زمان ها .....
آن زمان ها که :
پدر تنها قهرمان بود ...
عشــق ، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد ...
بالاترین نــقطه ى زمین ، شــانه های پـدر بــود ...
بدتـرین دشمنانم ، خواهر و برادر های خودم بودند ...
تنــها دردم ، زانو های زخمـی ام بودند ...
تنـها چیزی که میشکست ، اسباب بـازی هایم بـود ...
و معنای خداحافـظ ، تا فردا بود !!!
اندوه
دلتنگی
خوشة انگور سیاه است
لگدکوبش کن
لگدکوبش کن
بگذار ساعتی سربسته بماند...
مستت می‌کند اندوه...
"شمس لنگرودی"
رســـ ـ ـ ـ ـ ـ وب
بعضی غم ها را آنقدر توی دلمان نگهشان داشتیم که ته نشین شده و رسوب کرده اند و کم کم جذب خودمان شده اند و از بین نمی روند.......
ای کاش میشد اون هارو بیرون ریخت......
لبخند...
خوش نیستم
ولی لبخندهای پهن می گذارم روی صورتم.
غم دارم ولی بهش فکر نمی کنم. که می
خندم...
می خندانم...
یک رنگ
آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند
چه رسد به دقیقه ها!!!!
از آدم های یک ساعت دیگر میترسم!
چون درگیر هزاران ثانیه اند....
ثانیه هایی که در هرکدام رنگی دگر به خود میگیرند
آدم ها یکرنگ نیستند.....
+و-
مانده ام که هر سالی که می گذرد،
یک سال به عمرم اضافه می شود؟
یا یک سال از عمرم کم می شود؟
آیا در این جمع و تفریق زندگی
دلی را شکستم و آزردم
یا دلی را شاد کردم و خنده بر لب ها نشاندم؟
هنوز این جمع و تفریق ها حسابشان را تسویه
نکرده اند
چرا که جمع را بپذیرم
یا که تفریق را.....
نمی دانم تا به کی باید برای این جمع و تفریق ها جشن بگیرم
اما این را می دانم جمع و تفریق زندگی ام قرارشان را گذاشته اند
که با هم عمل کنند.
فصل عاشقان
چقدر پیــــاده رو ها را کـــــــــــــــش می دهند . . .
این برگهای پــاییـــــــــــــزی !
می خواهم پیـــــــــــــاده شوم . . .
سوار اتوبوسی تنــــــــــــــــــــــد رو شوم . . .
تا پاییـــــز را رد کنم. . .
"فصل عاشـــــــــــــــقان" را . . .
ما را چه به این حرفا .....!
حس
حس بدی دارم؛ مثلِ وقتی که کاغذهای زبرِ کتاب به هم مالیده میشوند یا وقتی که گچِ شکسته رویِ تختهی سیاهِ کلاس یا ناخن هایِ کوتاه شده رویِ دیوارِ گچیِ اتاق کشیده میشوند.
ماندگار
می
دانی
روزهای ابری و سیاه
ماندگار نیستند
باران که بیاید
همه چیز را میشوید و میبرد
باران که بیاید
ابرهای سیاه میروند
رنگین کمان میشود
و
طراوات باران میماند
یادت
باشد
ماه پشت ابر ماندگار نیست
سنجاقک...
گاه یک سنجاقک به تو دل می بندد
و تو هر روز سحر می نشینی لب حوض تا بیاید از راه
از خم پیچک نیلوفرها
روی موهای سرت بنشیند
یا که از قطره آب کف دستت بخورد
گاه یک سنجاقک همه معنی یک زندگی است.
